Odstraszacz dzików, na dziki.
Locha, odyniec i warchlak czyli mama dzik, tata dzik i dziecko dzik – budzą postrach w Polskich lasach ale i nie tylko, można je spotkać w północnych krańcach Afryki, Ameryce północnej, środkowej i południowej Eurazji a nawet Australii i Nowej Zelandii.
Dziki dzik jest dziki można by rzec, ten ssak łożyskowy jako reprezentant dziko żyjących świniowatych jest nikim innym jak przodkiem powszechnie występującej świni domowej. Posiada on wyjątkowo gęstą sierść która latem przyjmuje odcień czarny wpadając w brązowoczerwone zabarwienie. Statystyczny osobnik ma długość około 150 centymetrów i waży 100 kg. Zdarzają się jednak wyjątki od tej reguły jak dzik upolowany w 2004 roku w stanie Georgia w USA. Ten przedstawiciel świniowatych ważył około 370 kilogramów przy długości ciała wynoszącej 2.5 metra. Został szybko okrzyknięty wdzięcznie brzmiącą nazwą Hogzilla (wywodzącą się z połączenia słów hog – wieprz oraz Godzilla – potwora znanego z japońskich filmów i komiksów). Ustrzelony dzik stał się obiektem miejskich historii oraz legend które mówiły o tym że był on jeszcze większy i cięższy.
Gdzie można spotkać dziki?
Dzik z natury jest zwierzęciem stadnym, nigdy nie występuje sam, łączy się w grupy zwane watahami. Doskonale funkcjonuje na obszarach będących pod wpływem działalności gospodarczej człowieka. Sprzyjający klimat i stosunkowo ciepłe zimy doprowadziły do zwiększenia populacji dzików na przełomie ostatnich 15 lat ze 100 tysięcy osobników do ponad 250 tysięcy. Aktualnie jego występowanie cały czas się poszerza, kiedyś rozpoznawalny jako reprezentant lasów liściastych i mieszanych, dzisiaj jest coraz częstszym bywalcem siedlisk ludzkich.
Dziki a rolnicy.
Dziki stają się coraz większym problemem wśród rolników, wabione apetycznymi bulwami ziemniaków, buraków czy też kukurydzą postanawiają opuścić swe zakamarki leśne. Wataha dzików składająca się z kilkunastu osobników bezpańsko żywiąca się na polu może wyrządzić szkody od kilku do kilkuset tysięcy złotych. Okazuję się że oszacowanie szkody łowieckiej to dosyć skomplikowany proces, a jego końcowe postanowienie nie zawsze musi spotkać się z aprobatą samego poszkodowanego.
Polowanie na dziki.
Główny bohater naszego artykułu nie ma naturalnych wrogów które mogłyby regulować jego występowanie, dlatego też koła łowieckie zajmują się jego odstrzałem. Zgodnie z Nowym Rozporządzeniem Środowiska w 2015 i 2016 roku przypada okres polowań na lochy od 1 stycznia do 15 lutego oraz od 15 maja do 31 grudnia. Nowe rozporządzenie ma na celu doprowadzić w ciągu dwóch sezonów łowieckich do optymalnego występowania dzików na terenie kraju. Co jednak zrobić jeżeli chcemy odstraszyć dziki w nieco bardziej humanitarny sposób?
Jak w takim razie poradzić sobie z dzikami ?
Jednym z najbardziej uniwersalnych i skutecznych rozwiązań w walce z dzikami są armatki hukowe. Donośny huk który wydobywa się z lufy podczas wystrzału zmusza niechcianych gości do opuszczenia terenu na którym się znajdują.
Guardian 2.
Profesjonalna armatka hukowa Hiszpańskiego producenta pozwala na znaczne ograniczenie strat wywołanych niszczącą działalnością dzików. Armatka posiada wbudowany regulator wystrzałów, który pozwala ustalić częstotliwość wystrzałów od 3 do 30 minut. Standardowa 11 kilogramowa butla gazowa wystarcza na 17000 wystrzałów. Poziom natężenia dźwięku oscyluje w granicach 125 decybeli. OFERTA.
Zon Mark 4.
Profesjonalna armatka hukowa Holenderskiego producenta to skuteczny sposób na walkę z dzikami. Regulator natężenia wystrzałów pozwala na ustawienie armatki w interwale czasowym 0.5 do 30 minut. Podobnie jak w modelu Guardian 2, armatka zapewnia około 17000 wystrzałów. Poziom natężenia dźwięku oscyluje w granicach 120 decybeli. OFERTA.
Przed zakupem urządzenia należy pamiętać, że zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 12 października 2011 r. zakazuje się umyślnego zabijania, oraz okaleczania i chwytania zwierząt objętych ochroną, ale także zakazuje się m.in. umyślnego płoszenia i niepokojenia zwierząt. W szczególnych przypadkach można ubiegać się o zezwolenie na płoszenie zwierząt od Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska (w przypadku braku rozwiązań alternatywnych).