W Rozporządzeniu Minister Środowiska w z dnia 12 października 2011 r. w Sprawie Ochrony Gatunkowej Zwierząt jasno zostały określone gatunki zwierząt, które są objęte ścisłą ochroną m.in. gołębie, z wyjątkiem gołębia skalnego miejskiego, który jest objęty ochroną częściową  [zał.1 Dz.U. 2011 nr 237 poz. 1419]. Zgodnie z tym rozporządzeniem [§7] zakazuje się  umyślnego zabijania, oraz okaleczania i chwytania zwierząt objętych ochroną, ale także zakazuje się umyślnego niszczenia ich jaj,  siedlisk i ostoi; niszczenia ich gniazd, a także  umyślnego płoszenia i niepokojenia. W  przypadku braku rozwiązań alternatywnych rozwiązań i przy zachowaniu we właściwym stanie ochrony populacji tych gatunków i ich siedlisk [§8]   usuwania od dnia 16 października do końca lutego gniazd z budek dla ptaków i ssaków oraz z obiektów budowlanych i terenów zieleni, jeżeli wymagają tego względy bezpieczeństwa lub sanitarne.

 

W Ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. W Art. 54. widnieje informacja na temat chwytania i zabijania dziko występujących zwierzą i ptaków wyszczególnionych w „Rozporządzeniu w sprawie zwierząt objętych ochroną gatunkową, a mianowicie - zwierzęta objęte ochroną ścisłą oraz częściową, a także w sferach ochrony ostoi, miejsc rozrodu lub regularnego przebywania [art.54] nie można podejmować działań przy użyciu urządzeń, sposobów lub metod mogących powodować lokalny zanik lub poważne zaburzenia populacji tych zwierząt, a w szczególności przy użyciu:

 

1)   oślepionych lub okaleczonych zwierząt jako wabików;

 

2)   urządzeń odtwarzających nagrania głosów zwierząt;

 

3)   urządzeń elektrycznych lub elektronicznych, mogących zabijać lub ogłuszać;

 

4)   sztucznych źródeł światła;

 

5)   luster i innych urządzeń oślepiających;

 

6)   urządzeń wizyjnych ułatwiających strzelanie w nocy, w tym powiększających lub przetwarzających obraz oraz oświetlających cel;

 

7)   materiałów wybuchowych;

 

8)   sieci działających niewybiórczo;

 

9)   pułapek działających niewybiórczo;

 

10)  kusz;

 

11)  trucizn lub przynęt zatrutych albo zawierających środki usypiające;

 

12)  gazów i dymów stosowanych do wypłaszania;

 

13)  automatycznej lub półautomatycznej broni z magazynkiem mieszczącym więcej niż 2 naboje;

 

14)  statków powietrznych;

 

15)  pojazdów silnikowych w ruchu;

 

16)  sideł, lepów i haków;

 

17)  łodzi prowadzonych z prędkością większą niż 5 kilometrów na godzinę.

 

Dalej zgodnie z w/w Ustawą: Art. 56. 1. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska może z zezwolić  na czynności podlegające zakazom w stosunku do gatunków ptaków, określonym w art. 52 ust. 1 pkt 13 [umyślnego płoszenia lub niepokojenia w miejscach noclegu, w okresie lęgowym w miejscach rozrodu lub wychowu młodych lub w miejscach żerowania zgrupowań ptaków migrujących lub zimujących]. Mogą być one wydane w przypadku braku rozwiązań alternatywnych, jeżeli czynności te nie są szkodliwe dla zachowania we właściwym stanie ochrony dziko występujących populacji chronionych gatunków zwierząt. (….)

 

Jednakże kto chwyta lub zabija dziko występujące zwierzęta, przy użyciu urządzeń, sposobów lub metod, o których mowa w art. 54,a także zabija zwierzęta, niszczy ich siedliska - podlega karze aresztu albo grzywny. [Art. 131]

 

Art. 131a. Przepadek zwierząt niebezpiecznych

 

1. W razie ukarania za wykroczenie określone w art. 131 odpowiedzialność karna za naruszenie przepisów ustawy, pkt 4 sąd może orzec przepadek zwierząt niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi.

2. Zwierzęta, o których mowa w ust. 1, podlegają przekazaniu podmiotom uprawnionym do ich utrzymywania, wyznaczonym przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska.

 

Art. 132. Stosowanie do orzekania w sprawach o wykroczenia przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia

 

Orzekanie w sprawach, o których mowa (…) w art. 131 odpowiedzialność karna za naruszenie przepisów ustawy, następuje na podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

 

A co za tym idzie, wg. Kodeksu karnego  Dz.U.1997..88.553 - Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r., który to stwierdza:

 

§ 1. Kto powoduje zniszczenie w świecie roślinnym lub zwierzęcym w znacznych rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§ 2. Kto, wbrew przepisom obowiązującym na terenie objętym ochroną, niszczy albo uszkadza rośliny lub zwierzęta powodując istotną szkodę, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 3. Karze określonej w § 2 podlega także ten, kto niezależnie od miejsca czynu niszczy albo uszkadza rośliny lub zwierzęta pozostające pod ochroną gatunkową powodując istotną szkodę.

§ 4. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 5. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 2 lub 3 działa nieumyślnie, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.

 

Zapraszamy do sklepu internetowego www.sklep.linarem.pl gdzie znajdą Państwo największy wybór odstraszaczy w Polsce!

Profesjonalny montaż – zaufaj fachowcom z firmy Linarem!

 

© Linarem. Wszelkie Prawa Zastrzeżone. Wszelkie próby kopiowania oraz rozpowszechniania materiałów zawartych na stronach firmy Linarem zostanie zgłoszone.  All Rights Reserved.